Het is belangrijk dat zoveel mogelijk mensen en bedrijven een passende verzekering kunnen afsluiten. Verzekeraars maken hierover afspraken met klanten en met de overheid.
Zo'n 99 procent van de veel voorkomende risico's kunnen we verzekeren. Maar in specifieke situaties is het niet zo makkelijk. Bijvoorbeeld het verzekeren van zonnepanelen en taxi's. Of denk aan mensen met een chronische ziekte of fysiek zwaar beroep. In die situaties kunnen hogere risico’s gevolgen hebben voor de premie, voorwaarden of acceptatie. We praten dan over de mate van 'verzekerbaarheid'.
Op de vraag waarom verzekeraars niet altijd alles kunnen verzekeren, geven we een antwoord in de onderstaande video. Zo zijn er een aantal redenen waarom verzekeren soms moeilijk gaat. Bijvoorbeeld als het financiële risico te groot is, er te veel schade zich tegelijkertijd voordoet of als de schade al aanwezig is.
Wil je meer weten? Lees dan ook het paper 'Verzekerbaarheid, onderscheid en solidariteit'.
Jonge automobilisten moeten hun rijervaring nog opbouwen en hebben een verhoogd risico op ongevallen, zo blijkt uit data van SWOV (Stichting Wetenschappelijk Onderzoek Verkeersveiligheid). Daarnaast hebben beginnende bestuurders nog geen schadevrije jaren opgebouwd, waardoor ze in de meeste gevallen geen korting op de premie krijgen. Dat betekent vaak dat de premies voor jongere automobilisten hoger uitpakken dan voor andere bestuurders.
Bij de premieberekening spelen naast leeftijd ook andere factoren een rol zoals onder andere het gewicht van het voertuig en de woonplaats. Hierdoor zijn er nog voldoende mogelijkheden voor jongeren om een auto tegen een acceptabele premie te verzekeren. Al met al is het zo dat een 18-jarige met 0 schadevrije jaren over het algemeen meer betaalt dan een 35-jarige met 0 schadevrije jaren. Jongeren vertonen dan ook vaker risicozoekend gedrag dan ouderen.
Uit statistieken van het Centrum voor Verzekeringsstatistiek (CVS) blijkt dat ouderen een verhoogd risico op schade hebben. Dat ziet u bijvoorbeeld in deze grafiek. Een bestuurder tussen de 51 en 60 heeft een kans van 3,4 procent om schade aan een ander te veroorzaken, na het 70e levensjaar gaat dat percentage stijgen, tot 5,7 procent voor bestuurders vanaf 81 jaar. Dit risico is één van de factoren op basis waarvan verzekeraars de premie berekenen. Maar ook andere zaken spelen een rol zoals het gewicht van het voertuig, de woonplaats, het aantal kilometers per jaar en het aantal opgebouwde schadevrije jaren.
Als we kijken naar de gemiddelde premie die men betaalt voor een WA-verzekering, dan zien we dan ook dat de premie voor een 85-jarige nauwelijks hoger is dan voor andere leeftijdsgroepen.
Sommige verzekeraars hanteren een leeftijdsgrens: boven een bepaalde leeftijd, bijvoorbeeld 75 of 80, kun je daar geen nieuwe autoverzekering meer afsluiten. Ben je er echter al verzekerd, dan kun je dat gewoon blijven.
Als het over verzekerbaarheid en levensverzekeringen gaat, hebben we het over mensen met een ernstige of chronische ziekte die een verzekering af willen sluiten. Bij het afsluiten van een overlijdensrisicoverzekering (ORV) of uitvaartverzekering moeten consumenten informatie over de eigen gezondheid geven. Op basis daarvan bepaalt de medisch adviseur van de verzekeraar de kans dat iemand eerder overlijdt dan gemiddeld. Als iemand vanwege een ziekte een grotere kans heeft om snel te overlijden dan leeftijdsgenoten, kan de verzekeraar besluiten geen verzekering aan te bieden. Of alleen tegen een hogere premie.
Hierdoor kan het gebeuren dat chronisch zieken of mensen die in het verleden een ernstige ziekte zoals kanker hadden, minder gemakkelijk een verzekering kunnen afsluiten. Of ze moeten een hogere premie betalen. Vanuit verzekeringsoogpunt is dat logisch. Als het verzekerde voorval (overlijden) op korte termijn te verwachten is, is een verzekering niet meer mogelijk. En ondanks dat iemand genezen is, kan het risico op eerder overlijden - hoewel sterk afgenomen - nog altijd groter zijn dan bij mensen die deze ziekte niet hebben gehad. Dat betekent dus, dat sommige ex-patiënten nog wel een hogere premie moet betalen. Dit is een ingewikkelde boodschap. Zeker als jouw behandelend arts heeft gezegd dat jouw perspectief heel positief is.
De verzekerbaarheid van mensen met een chronische ziekte, een ziekteverleden of een erfelijke aanleg voor een ernstige ziekte staat daarom al lange tijd op de agenda van de verzekeringssector. In overleg met patiëntenorganisaties zijn brochures en andere communicatiemiddelen gemaakt om goed uit te leggen hoe gezondheidsinformatie wordt gebruikt, en waarom soms geen verzekering kan worden verstrekt. En hoe we zorgen dat zoveel mogelijk mensen die dat willen, een verzekering kunnen afsluiten. Zo hebben Nederlandse levensverzekeraars – als vrijwel enige in de wereld – twintig jaar geleden afgesproken dat ze hiv als een chronische aandoening beschouwen, die gewoon kan worden verzekerd.
Ook is in samenspraak met patiëntenorganisaties een predictiemodel gemaakt voor ex-borstkankerpatiënten, waarmee verzekeraars op basis van actuele Nederlandse data het overlijdensrisico kunnen inschatten van iemand die ooit borstkanker heeft gehad.
Tot slot werkt de sector samen met overheid en patiëntenorganisaties aan een regeling die ertoe leidt dat ex-kankerpatiënten die langer dan tien jaar geleden genezen zijn, hun ziektehistorie bij het afsluiten van bepaalde levensverzekeringen niet meer hoeven te melden.
Meer lezen over de verzekerbaarheid van mensen met een chronische of ernstige ziekte? Lees dan onze themapagina Medische acceptatie.
Door de groeiende aandacht voor klimaatverandering krijgt ook het verzekeren van overstroming steeds meer aandacht. In Nederland is het heel lastig om op grote schaal een overstromingsverzekering aan te bieden die dekking biedt tegen overstroming door zee, de grote binnenwateren of de grote rivieren. Een aantal verzekeraars heeft het geprobeerd, maar het is nooit gelukt om meer dan 1 procent van de huishoudens te verzekeren tegen dit risico. Het bewustzijn en dus de vraag is te klein. Bovendien is er het probleem van anti-selectie: sommige gebieden lopen immers meer risico op overstroming dan andere, waardoor een grote groep zich niet vrijwillig zal verzekeren. Dit leidt tot ongunstige voorwaarden en premies voor de gebieden met de hoogste risico’s. Hierdoor komt de solidariteit in het gedrang. Wij vinden dit een onwenselijke situatie en werken daarom al langere tijd aan een oplossing.
In 2018 hebben wij het Adviesrapport Overstroming uitgebracht waarin wij onze leden adviseren om in de opstal- en inboedelpolis ook dekking te bieden tegen lokale overstromingen. Het kan per verzekeraar verschillen of – en hoe – ze dit advies opvolgen. Inmiddels heeft een aantal verzekeraars dit advies opgevolgd.
Omdat hiermee het probleem zeker niet volledig is opgelost, brengen wij in de zomer van 2020 het position paper Overstroming uit. Hierin doen wij voorstellen om samen met de overheid het risico van grote overstromingen af te dekken.
Meer weten over wat het Verbond van Verzekeraars en klimaat? Bekijk onze themapagina Klimaat.
De afgelopen jaren bleek dat het aantal afvalbranden buitensporig hoog was. Het Verbond riep de branche op om beter in te zetten op veiligheid en preventie en ging hierover eind 2018 ook in gesprek met de branche. In 2020 worden eveneens gesprekken gevoerd met andere betrokken partijen zoals de banken. Dit om bij te dragen aan het verminderen van schade en het verzekerbaar houden van de risico’s.
In vergelijking met particuliere autoverzekeringen hebben verzekeraars in de afgelopen jaren te maken gekregen met een relatief hoge schadelast in de taxibranche. Vooral in de stedelijke gebieden zoals met name Amsterdam. Heeft dit te maken met rijgedrag, hoge werkdruk, de toegenomen drukte in het verkeer, telefoongebruik, drukte bij stations of een combinatie van deze factoren? De precieze oorzaak is niet duidelijk, maar door de hoge schadelast is de verzekerbaarheid van taxi’s een probleem. Begin 2019 heeft het Verbond de taxibranche gewaarschuwd.
Vervolgens hebben wij in mei 2019 een dialoogsessie georganiseerd over de verzekerbaarheid van taxi’s. Hierbij waren betrokken partijen aanwezig zoals onder andere Taxicentrale Amsterdam, Uber, verzekeraars, vertegenwoordigers van het Openbaar Ministerie, de RDW en Stichting Wetenschappelijk Onderzoek Verkeersveiligheid (SWOV). Naar aanleiding van dit waardevolle gesprek doet SWOV, in opdracht van de staatssecretaris van I&W, onderzoek naar veiligheid en de taxisector, mogelijk levert dat meer duidelijkheid op.
Zelfstandigen zonder personeel (zzp’ers) zijn zelf verantwoordelijk voor het afdekken van hun risico op arbeidsongeschiktheid. Dat kunnen ze onder andere doen door het afsluiten van een arbeidsongeschiktheidsverzekering (AOV). Sommige ondernemers kunnen echter minder gemakkelijk een AOV afsluiten of moeten een (fors) hogere premie betalen dan andere zelfstandigen. Dit zijn bijvoorbeeld ondernemers met een chronische ziekte of mensen die een zwaar beroep uitoefenen waarbij de kans op arbeidsongeschiktheid groot is.
Verzekeraars vinden het belangrijk dat zelfstandigen die een AOV willen afsluiten die bij hun behoeften past, dat ook kunnen en maken er daarom werk van de verzekerbaarheid te vergroten. Toch erkennen ze dat dat in de huidige situatie niet altijd mogelijk is.
De zonnepanelenmarkt is booming. Steeds meer particulieren en bedrijven plaatsen zonnepanelensystemen op daken. Deze trend leidt ertoe dat zonnepanelen een relatief nieuw risico zijn. Verzekeraars kregen in de afgelopen jaren te maken met een enorme stijging van de schadelast door of aan zonnepanelen. Hoe komt dat? Helaas blijkt dat zonnepanelensystemen regelmatig op onjuiste wijze worden geïnstalleerd. Daarnaast zijn niet alle daken geschikt voor zonnepanelen of is het onderliggende isolatiemateriaal brandgevaarlijk. Installatie zonder goede voorbereiding zorgt voor veel schade. Lees meer over verzekeren en zonnepanelen.
Als branchevereniging vangen wij regelmatig signalen op van (dreigende) onverzekerbaarheid of moeilijk(er) te verzekeren particuliere en zakelijke risico’s. Het Verbond gaat niet met iedere individuele casus aan de slag, maar komt in actie als het een grotere groep particulieren, bedrijven of beroepsgroepen betreft. We gaan dan in gesprek met andere brancheorganisaties, bedrijven en politiek om de mate van verzekerbaarheid te onderzoeken, de knelpunten in kaart te brengen en waar mogelijk collectieve initiatieven op te starten, zoals in de afval- en recyclingbranche en de taxibranche.
Verzekeraars streven ernaar dat zoveel mogelijk (potentiële) klanten risico’s financieel af kunnen dekken en spannen zich in om te voorkomen dat mensen tegen hun wil onverzekerd zijn. Om dit streven te monitoren is de 'Solidariteitsmonitor' ontwikkeld.
Solidariteitsmonitor
