Michaele Spaeth, die in Duitsland plaatsvervangend DG Energie- en Klimaatbeleid, Bedrijfsleven en Mensenrechten, Internationale Rechten van Werknemers en Arbeidsvraagstukken van het Duitse ministerie van Buitenlandse Zaken is, was eigenlijk te gast bij ons ministerie van Buitenlandse Zaken, vertelt Weurding. “Duitsland kent geen IMVO-convenanten. Of misschien moet ik zeggen nog niet, want mevrouw Spaeth wilde graag van onze werkwijze leren. Dus wie weet? Ze wilde in ieder geval van ons weten hoe wij het IMVO-convenant in het leven hebben geroepen? Hoe werkt het? Wat levert problemen op? En hoe krijg je al die verschillende stakeholders aan tafel? Kortom, wat zijn lessons learned waar het Duitse ministerie en bedrijfsleven wellicht hun voordeel mee kunnen doen?”
Best practice
Weurding noemt het “een enorm compliment” dat het Nederlandse ministerie van Buitenlandse Zaken de verzekeraars naar voren heeft geschoven als best practice. “Ons poldermodel blijft een interessant onderwerp voor buitenlandse partijen en, zeker in dit geval, snap ik dat wel. Duitsland werkt namelijk aan een nationaal actieplan voor mensenrechten. Aan de basis daarvan liggen de zogenoemde UNGP’s (internationale richtlijnen) en het ministerie van mevrouw Spaeth is ‘in de lead’. Logisch dus dat ze op zoek gaat naar inspirerende voorbeelden uit het buitenland hoe daar mee wordt omgegaan.”
De polder
In het gesprek legde Weurding niet alleen uit hoe het Nederlandse polderlandschap eruitziet, maar vertelde hij ook dat die polder aan de wieg heeft gestaan van de samenwerking in het IMVO-convenant. “Wij houden niet van borstklopperij, maar onze samenwerking in het IMVO-convenant is voor het buitenland echt iets unieks. Wat dat betreft mogen we soms best wat trotser zijn op onze polder.”
Richard Weurding met Michaele Spaeth, plaatsvervangend DG van het Duitse ministerie
Inspirerende investeringen
Michaele Spaeth nam in ieder geval een ‘koffer’ vol ideeën mee terug naar Duitsland. “Wij hebben geen convenant, omdat we als land veel groter zijn. Maar dat wil niet zeggen dat het niet kan.” Ze was met name geïnteresseerd in de IMVO-bijeenkomsten waar concrete casussen zijn behandeld (“Wat wordt daar besproken? Wat is het gevolg? Hoe gaat zo’n gesprek?”) en bleek bovendien aangenaam verrast dat de Nederlandse verzekeringssector tweeledig naar het (klimaat)probleem kijkt. “Naast het sec verzekeren, vind ik het echt een eyeopener dat Nederlandse verzekeraars hun risicobeheersing doortrekken naar hun investeringen.”