Huidige regels voldoen
Het Verbond krijgt sterk de indruk dat EIOPA de herziening van het Europese Solvency-toezichtskader (een van de strengste toezichtregimes ter wereld) aangrijpt om alle mogelijke toekomstige risico’s uit te sluiten en daarbij de proportionaliteit uit het oog dreigt te verliezen. Aanpassingen moeten erop gericht zijn het huidige systeem te verbeteren, ook wat betreft het systeemrisico. De huidige regels voor het tegengaan van systeemrisico voldoen prima. Daarom ziet het Verbond geen reden om grote verzekeraars of holdings extra kapitaaleisen op te leggen om het reeds beperkte systeemrisico verder te verkleinen. Verzekeraars verplichten nog meer kapitaal aan te houden voor mogelijke, toekomstige risico’s heeft gevolgen voor het risicobeheer, het rendement op beleggingen (en de financiering van verzekeraars) en hun klanten die er uiteindelijk de rekening voor betalen.
Als toezichthouders willen monitoren of een systeemrisico zich voor kan doen, laten we dan zorgen voor instrumenten die passen bij het internationale kader voor het aanpakken van systeemrisico. Het voorstel van EIOPA om het ‘prudent person principle’ (de verzekeraar belegt in het belang van zijn verzekerde) uit te breiden past daarbij. Daarom steunen wij de introductie van zogeheten ‘Systemic Risk Management Plans’ (SRMP's) als de voordelen daarvan opwegen tegen de kosten. In een dergelijk plan beschrijft een verzekeraar alle maatregelen die hij wil nemen om een mogelijk systeemrisico aan te pakken.
Geen voortijdig ingrijpen door toezichthouders
Proportionaliteit en onbedoelde neveneffecten zijn ook een punt van zorg bij het EIOPA-voorstel om dividenduitkeringen te beperken. Op deze manier wil EIOPA voorkomen dat geld naar aandeelhouders gaat terwijl een verzekeraar (mogelijk) in zwaar weer kan komen. Als een toezichthouder dividenduitkeringen mag tegenhouden terwijl de verzekeraar aan de solvabiliteitseisen voldoet, is dat een verkapte verhoging van de solvabiliteitseis (SCR, een door de verzekeraar aan te houden kapitaalbuffer voor onvoorziene omstandigheden). Volgens het Verbond zijn nationale toezichthouders prima in staat om via het SCR en de minimumkapitaaleis (MCR, de ondergrens van de SCR) tijdig in te grijpen wanneer een verzekeraar niet meer aan zijn verplichtingen kan voldoen. Het beperken van dividenduitkeringen maakt het voor verzekeraars alleen maar lastiger om kapitaal aan te trekken via kapitaalmarkten omdat beleggers in aandelen van verzekeraars het dividendrendement juist aantrekkelijk vinden.
Voldoende waarborgen via ORSA
Via de Own Risk and Solvency Assessment (ORSA) brengt een verzekeraar mogelijke toekomstige risico’s, zoals klimaatverandering, in kaart. Ook wordt in de ORSA beschreven welke bijbehorende beheersmaatregelen een verzekeraar treft, mocht een dergelijk risico zich voordoen. De nationale toezichthouders beoordelen de ORSA’s van individuele verzekeraars. Zij kunnen ook kijken of er zich mogelijk macroprudentiële risico’s voordoen die gevolgen kunnen hebben voor de stabiliteit van de sector. Toezichthouders kunnen eventuele macroprudentiële zorgen bespreken met de relevante autoriteiten, zoals de European Systemic Risk Board (ESRB). Verdergaande maatregelen zoals EIOPA voorstelt zijn daarom niet nodig, aldus het Verbond.
In een serie artikelen staat het Verbond stil bij de belangrijkste prioriteiten voor de verzekeringssector bij de herziening van Solvency II richtlijn door de EC. In december 2020 heeft EIOPA een uitgebreid advies aangeboden aan de EC waar het Verbond en Insurance Europe op hebben gereageerd. De Europese Commissie werkt momenteel aan een voorstel voor de herziening dat in het 3e kwartaal van 2021 wordt verwacht. Daarna gaat dit voorstel ter besluitvorming naar de Raad van de Europese Unie en het Europees Parlement.