Volgens Herbert is er inmiddels een ‘breed gedragen inzicht’ dat het huidige pensioenstelsel niet meer voldoende aansluit bij ontwikkelingen in de samenleving en op de arbeidsmarkt: het is onvoldoende berekend op demografische en economische veranderingen en biedt weinig ruimte voor maatwerk. Er zijn steeds minder jonge mensen om de oude dag van eerdere generaties te bekostigen. Mensen veranderen vaker van baas en van sector. Door de economische dynamiek kan de werkgelegenheid in sectoren meer dan vroeger snel afnemen, en is het dus moeilijker om op sectorniveau solidariteit tussen generaties te organiseren. Ook is het stelsel te gevoelig voor macro-economische omstandigheden zoals de ontwikkeling van de rente.
Herbert: "Maar het belangrijkste is misschien wel dat het stelsel niet meer vertrouwd wordt. Inmiddels is voor iedereen wel duidelijk dat het pensioen onzeker is, en dat de risico’s en onzekerheden vooral bij de deelnemer liggen. Zij willen daarom weten waar ze aan toe zijn: hoeveel premie er wordt ingelegd, welk kapitaal ze inmiddels hebben opgebouwd en wat ze op basis daarvan ontvangen als ze met pensioen gaan. De complexiteit van het huidige stelsel en het gebrek aan inzicht in wat van wie is, vormt de basis voor generatieconflicten waarbij elke generatie de ander verwijt oneerlijk in de anonieme pot te graaien. Het is dan ook niet alleen belangrijk, maar ook urgent om tot een eenvoudiger en persoonlijker pensioen te komen."
Hier het opiniestuk uit het Financieele Dagblad.