Ooit wilde Sprokholt leraar natuurkunde worden, maar het liep anders. Hij onderbrak zijn studie en kwam in de verzekeringsbedrijfstak terecht, in de verslaglegging. “Ik werk nu op het actuariaat leven en pensioenen, en heb in bijna dertig jaar een grote liefde voor wiskunde ontwikkeld. Wiskunde is onherroepelijk. Het is zo of het is niet zo, dat vind ik mooi. Daarnaast vind ik lesgeven magnifiek. Kinderen moeten kunnen rekenen. Dat heb ik wel geleerd in al die jaren. Ik doe snel iets uit mijn hoofd en hoop dat dit straks in mijn voordeel werkt als ik eenmaal voor de klas sta.”
Leraar wiskunde
Sinds vijf maanden is Sprokholt nu bezig met zijn opleiding aan de Hoge School in Utrecht. “De opleiding biedt mij een mooie kans om mij naast mijn huidige baan te oriënteren op het vak van docent.” Tot nu toe gaat hij één dag in de week naar school. De rest doet hij via een elektronische leeromgeving, naast zijn dagelijkse werk. “Dat is best pittig. En hoewel ik vooraf twijfelde of ik met mijn 54 jaar nog wel wist hoe studeren werkt, is dat me ontzettend meegevallen. Als mensen zich afvragen of ze het nog kunnen, antwoord ik altijd: ga er maar vanuit dat je dat nog kan.”
Twijfels
Uiteraard heeft hij ook weleens zijn twijfels over het vak en de vaardigheden die hij daarvoor moet beheersen. “Ik ben niet echt een superspreker en vind het best spannend om voor de klas te staan. Maar in mijn (didactische) leerboeken staat dat je je angsten kunt overwinnen en waar je op moet letten. Bovendien heb ik inmiddels de nodige eelt op mijn ziel gekregen en vertrouw ik erop dat het allemaal goed komt.”
Waar hij zich het meest op verheugt? “Op het lesgeven zelf. Onderwijs is de basis van ons bestaan. Mensen op weg helpen om zichzelf te redden, vind ik mooi. Ik heb bij mijn eigen kinderen gemerkt dat ik het ontzettend leuk vind om ze te begeleiden. Daar komt bij dat wiskunde een machtig vak is. En dan mag ik ook nog een bijdrage leveren aan de maatschappij. Dat is toch prachtig!”
Parttime
Sprokholt heeft niet alle antwoorden en weet nog niet hoe het verder loopt. “Ik ben voor mijn gevoel pas net begonnen. Met de kennis die ik nu heb, moet ik twee tot drie jaar uittrekken voor de studie. En natuurlijk is het druk. Waar jongeren de studie fulltime doen, moet ik het parttime redden, maar het gaat heel goed. Stiekem hoop ik zelfs dat ik al eerder voor de klas mag. Er zijn grote tekorten in het onderwijs en ik wil het vak absoluut niet bagatelliseren, maar nu al beginnen met een paar dagen per week lijkt me geweldig. Ik kan niet wachten!”
Rol a.s.r Rol Verbond |