Nu is het nog zo dat begunstigden van een levensverzekering soms onvindbaar zijn voor de verzekeraar, omdat ze ooit verhuisd zijn en geen adreswijziging hebben doorgegeven. Ook komt het voor dat nabestaanden geen weet hebben van het bestaan van een polis en geen contact zoeken met de verzekeraar. Als mensen wel weten of vermoeden dat er een verzekering was maar niet weten bij welke verzekeraar, kunnen zij een beroep doen op de zoekservice levensverzekeringen die verzekeraars daarvoor in het leven hebben geroepen. "Die zoekservice is best succesvol, maar niet iedereen trekt aan de bel. En zolang er geen claim wordt ingediend, weet een verzekeraar niet dat een klant is overleden. Het is al jaren onze wens om met meer succes begunstigden te kunnen achterhalen", aldus Herbert.
Verzekeraar gaat nu nog zelf op zoek
Verzekeraars gaan nu zelf op zoek als ze vaststellen of vermoeden dat een verzekering uitgekeerd moet worden, maar nog geen claim is ontvangen. Bijvoorbeeld als de uitkeringsdatum is bereikt maar post retour komt. Of als de verzekerde 110 jaar oud zou zijn, maar er nog geen overlijden is gemeld. De middelen om begunstigden te traceren zijn echter beperkt en voordat de verzekeraar het vermoeden van een niet geinde claim krijgt, kan veel tijd zijn verstreken.
Het Verbond juicht het toe dat het kabinet hier de helpende hand reikt. De belangrijkste gegevensverstrekking is een seintje bij overlijden aan de betrokken verzekeraar. Dat kan gebeuren als de verzekerde in de BRP is geregistreerd staat als verzekerde bij die verzekeraar. Indien nodig kan een levensverzekeraar vervolgens informatie van de begunstigde opvragen bij de BRP.