Het mini-symposium, dat jaarlijks wordt georganiseerd door de Universiteit van Amsterdam, het Amsterdam Centre for Insurance Studies en het Amsterdam Centre of Excellence in Risk and Macro Finance, stond deze zesde keer geheel in het teken van de evaluatie die voor 2018 op de rol staat. Treur haalde daarom nog eens terug wat het doel was van Solvency II toen de voorbereidingen zo’n tien jaar geleden zijn gestart. Op een van die doelen, een betere bescherming van de polishouders en begunstigden, ging hij wat nadrukkelijker in. De vraag of dat doel is bereikt, is niet zo een, twee, drie te beantwoorden. “Natuurlijk, de buffers zijn groter geworden, maar eerlijk gezegd hielden verzekeraars altijd al rekening met onderliggende risico’s. Ze zijn immers niet voor niets verzekeraar.”
Risicogebaseerd toezicht
In dat kader opperde hij dat niet alleen de solvabiliteitseisen, maar ook het toezicht risicogebaseerd zou moeten zijn. “Vooral kleine verzekeraars hoor ik met regelmaat over de enorme regeldruk en de kosten. Laatst sprak ik een kleine verzekeraar die zo’n dertig mensen in dienst heeft en op één dag maar liefst twaalf accountants over de vloer had. Net zoals Solvency II een escalatieladder kent als een verzekeraar in de problemen komt, zou een de-escalatieladder voor als een verzekeraar er zeer goed voor staat wat ons betreft een mooi voorstel zijn.” Het Verbond pleit er met andere woorden voor dat de toezichthouder kritischer wordt en zich afvraagt of alles dat wordt gevraagd ook echt nodig is.
Treur beperkte zich bij dat voorstel niet alleen tot kleine verzekeraars. “Een grote vertelde mij laatst dat ze tweehonderd dagen per jaar mensen van DNB over de vloer hebben. En een andere grote verzekeraar had het zogenoemde SFCR-rapport op zijn site gezet. Dat rapport is bedoeld voor stakeholders en voor een breed publiek. Ik was nieuwsgierig en ben even gaan kijken. U zult mij hopelijk kunnen vergeven dat ik u niet kan vertellen wat er allemaal in staat. Het rapport is 700 pagina’s dik.”
De boodschap van Treur was helder. Het vervaardigen van deze en de vele andere rapportages kost veel tijd en inspanning. Tijd die dan niet kan worden gestoken in innovatie. Of in het zoeken naar nieuwe producten, commerciële kansen of het contact met klanten. “Wij stellen ons daarom hardop de vraag of het dit allemaal waard is.”
Meer weten? Lees de hele speech van Fred Treur.
-----------------------------------------------------------------------
Rol Eiopa
In 2018 staat een eerste, beperkte evaluatie van Solvency II in Europa gepland. De Europese toezichthouder (EIOPA) consulteert de markt en zal vervolgens de Europese Commissie adviseren over de review van Solvency II. Volgens Treur zitten we nu middenin dat proces. “Twee weken geleden hebben wij onze visie gegeven op een eerste consultatiedocument en binnenkort zal EIOPA een tweede document publiceren.”
Uiteindelijk doel van de consultaties waarop alle betrokken partijen commentaar mogen leveren, is om voor eind 2018 verbetervoorstellen door het Europees Parlement en de Raad goedgekeurd te krijgen. De onderdelen die in 2018 worden geëvalueerd, zijn echter wel beperkt tot die onderdelen die toezien op de standaardformule waarmee de kapitaaleisen worden berekend. “Jammer”, oordeelt het Verbond dat Solvency II liever als een totaalpakket ziet. “Juist daarom is het zo belangrijk om altijd de centrale doelstellingen voor ogen te houden”, benadrukte Treur, die vandaag in Amsterdam kort stil stond bij vier belangrijke punten voor de review: de risicomarge die nog bovenop de verplichtingen geldt, de Nationale Hypotheek Garantie die in Solvency II niet wordt (h)erkend, het vervalrisico dat in de ogen van het Verbond veel te hoog wordt ingeschat, en de proportionaliteit van de regelgeving.
