Skip to Content

De master gaat zijn zevende jaar in. Van Tiggele: “We hebben nu 116 studenten afgeleverd. Wat ik vooral probeer mee te geven? De wisselwerking tussen aansprakelijkheid en verzekeren. Het is heel makkelijk om als rechter te denken: ‘we vestigen aansprakelijkheid en de verzekeraar betaalt wel, dat is de sociale functie van een verzekeraar’. Maar denk die verzekeraars eens weg, speel het spel in de breedte. Het gaat om dat evenwicht.”

Aandacht voor praktijk

Van Tiggele wil daarnaast laten zien dat het ontzettend leuk is om in de verzekeringsbranche te werken. “De meeste mensen zijn er in gerold, maar de studenten die bij ons af studeren kiezen er bewust voor.” Misschien komt het wel door de stage en de praktijkbezoeken. “Ik neem ze op sleeptouw naar Lloyds of Londen, Allianz, MARSH noem maar op. Wat gebeurt er in zo’n kantoor, wat is het carrièreperspectief? Veel studenten blijven na hun stage hangen. Ook de branche zit erop te wachten merk ik. Vorig jaar hadden we meer stageplekken dan studenten.” Nu zijn er natuurlijk ook maar maximaal 25 studenten per jaar; de selectie is streng. “Maar dan kunnen we ook de kwaliteit waarborgen.”

Titel behouden

De studenten waarderen het in ieder geval: zij vulden de vragenlijst in voor de Keuzegids Masters. Ze beoordeelden onder meer de inhoud, de docenten, de studiebelasting en praktijkgerichtheid. “Als het allemaal klopt, dan zie je dat aan de waardering van studenten. Daar ben ik ontzettend blij mee.” En nog ziet Van Tiggele verbeterkansen. “De opleiding zou niet moeten eindigen met een scriptie die in een lade belandt. Waarom niet iets met die resultaten doen, bijvoorbeeld in een vakartikel? Ook bedrijven kunnen daar wat aan hebben. En verder? Laten we er vooral voor zorgen dat we de titel topopleiding kunnen bestendigen.”