1.Big data werd jaren geleden het nieuwe goud genoemd. Is dat nog steeds zo?
“Ja, hoewel het woord big steeds vaker wordt weggelaten, zijn data nog steeds het nieuwe goud. We zijn ook continu bezig met het delven ervan. Het is de enige grondstof die meer waard wordt als je het deelt.”
2.Verzekeraars benadrukken altijd dat de data van de klant zijn. Voelt die klant dat ook zo?
“Dat weet ik niet. Hoeveel mensen zullen daar bewust mee bezig zijn? Ruim tien miljoen Nederlanders zitten op Facebook en zeven van de tien gebruiken het dagelijks. Zij ruilen hun data, dus privacy, voor de gratis dienst. En als een dienst gratis is, dan is de klant het product. De verzekeringssector wil de regie op de eigen (persoons)gegevens bij de klant houden. Uit onderzoek blijkt echter dat het merendeel van de Nederlandse bevolking wantrouwend is over de inzet van geavanceerde data-analyses. Maar aan de andere kant delen mensen soms vrijwillig extra data. Sommige verzekeraars stimuleren – in ruil voor premiekorting – veilig rijgedrag. Dat is volledig vrijwillig, maar het kan voor mensen met een smalle beurs net wat aantrekkelijker zijn dan voor iemand met een goed gevulde portemonnee.”
3.Het klinkt zo makkelijk: verantwoord omgaan met data, maar wat is verantwoord?
“Goede vraag. Juist daarom heeft het Verbond een Ethisch kader opgesteld, waarin wordt ingezoomd op het verantwoord omgaan met data in relatie tot Artificial Intelligence. Dat kader is gebaseerd op zeven uitgangspunten, waarmee we onder meer streven naar de grootst mogelijke zorgvuldigheid en naar transparantie. Kort samengevat moet er altijd een mens tussen zitten en mag ‘het systeem’ nooit beslissen.”
4. Verzekeraars kunnen risico’s steeds beter inschatten en meer maatwerk leveren. Waar ligt de grens? Met andere woorden: hoe bewaken we de solidariteit?
“Teveel maatwerk kan leiden tot minder solidariteit, terwijl verzekeren is gebaseerd op solidariteit. Die ontwikkeling willen we dus graag voorkomen. Met onze Solidariteitsmonitor meten we jaarlijks de feiten om een vinger aan de pols te houden. De omgekeerde ontwikkeling zien we trouwens ook. Bijna één op de drie mensen wil meer premie betalen om kwetsbare groepen aan een betaalbare verzekering te helpen. In die zin kun je de redenering omdraaien en leveren meer data naast meer maatwerk juist ook meer solidariteit op.”
"Bijna een op de drie mensen wil meer premie betalen om kwetsbare groepen te helpen"
5.Wat is het grootste risico voor de bedrijfstak?
“Mag het ook een van de grootste issues zijn? Dat is de kwaliteit van de data, onder meer voor de bestrijding van verzekeringscriminaliteit. Een voorbeeld. Als jij een aanrijding hebt, vul je een schadeformulier in. Die gegevens worden overgenomen in de administratie van verzekeraars en in de CIS-databank. Maar soms worden niet alle beschikbare gegevens vastgelegd. Daardoor kan het gebeuren, dat net het gegeven, waarmee we een opzetaanrijding kunnen bewijzen, niet beschikbaar is. Meer data ontsluiten, zou ons helpen bij de fraudebestrijding en dat is dus wel een grote wens van mij. Daarnaast is er steeds vaker sprake van cybercriminaliteit en zien wij een toename van cyberrisico’s. Kijk maar eens in je eigen spambox wat er allemaal aan phishing mails in zit. En het wordt alleen maar meer. Het is niet langer de vraag of je als bedrijf te maken krijgt met een ransomware aanval, maar wanneer. Het voorkomen van een cyberaanval is zo ontzettend complex, dat wij als sector meer moeten doen. En dat is nog tweeledig ook. Een verzekeraar moet zijn eigen zaakjes op orde hebben, maar moet als verkoper van cyberverzekeringen ook helpen met preventie. Welke digitale veiligheid moet je minimaal hebben? Als ik thuis geen goede sloten op mijn deur heb, ben ik niet verzekerd tegen een inbraak. Dat zou voor een cyberverzekering ook moeten gelden. Data zijn waardevol, maar wij zijn helaas niet de enigen die dat vinden.”